Doodgaan? Chill!

Mensen gaan dood. Dat is echt heel rot. De mensen staan er niet voor in de rij. Maar we gaan allemaal. Voor veel mensen is de corona uitbraak een ongewenste confrontatie met hun eigen sterfelijkheid. Mensen die anders nooit bezig waren met doodgaan, zijn door het nieuws nu elke dag geconfronteerd met een dodenaantal. Dat vreet aan je. Ook als er eigenlijk niets aan de hand is. Onze media is kennelijk over de hele wereld niet zelfmatigend als het gaat om angst. Hoewel iedereen wel kan bedenken dat er iets bedreigends uitgaat van met een zwart mondmasker getooid gaan, moeten we voortdurend hele maskermodeshows zien in kranten, die werkelijk niets anders meer te melden hebben, omdat kennelijk elke andere doodsoorzaak dan corona niet zijnde de vaccins niet nieuwswaardig is.

N=1? Nee hoor. Dat kan ik weten want ik heb een hele maand in een call center gewerkt voor overlijdensmeldingen. Er gaan er een heleboel dood. Het is een hele overzichtelijke markt. Ik had er zo 20 per shift. Dat was gezellig. Om vier uur ’s nachts de telefoon opnemen om de uitvaartleider te waarschuwen en de opbaring te regelen. De hele tijd gingen de mensen maar dood. Het bleef maar doorgaan joh. Dat was dan ook logisch want dat was dat werk. Soms ging er ook weleens niemand dood. Dan was je ook bezorgd. “Zo raken we onze baan nog kwijt, jôh”.

Ook dan is het echt niet leuk om continu te moeten weten dat jij of je naasten doodgaan. Ik had een leeftijd waarop het nog ver van me af stond, mensen met depressies kregen morbide fascinaties voor mijn werk. Maar de meesten bleven een stapje uit de buurt. Overledenenverzorgers kregen na langere tijd dat werk doen een hele nieuwe vriendenkring met mensen uit de uitvaartbranche. Met anderen kun je namelijk niet meer praten. Ik had ook zelf allerlei gedetailleerde kennis opgedaan die de meeste mensen echt niet willen weten. Je kon weleens leuke verhalen vertellen over het werk maar dan werd je eigenlijk na slechts een anekdote gevraagd je snater te houden. De meeste mensen willen helemaal niets weten over doodgaan. – Doe het dan ook niet!

Met Corona willen ze het ook niet weten en het is continu in het nieuws als een soort gedenk te sterven. Er is eigenlijk niet zo veel aan de hand, erkent ook het WHO, de IFR is naar 0,15 bijgesteld, het komt niet eens in de buurt van een pest en overigens is pest tegenwoordig ook veel beter beheersbaar. Zo was er ooit een ebola-uitbraak in Texas, dat was toen echt een dodelijk virus, in elk geval een dat ook geisoleerd was,daar was toen ook al totale paniekzaai en hazmatpak over, en daar was na een weekje, of was het een maandje, niemand meer bezorgd om. Want als je normaal doodgaat, dan doe je al gek genoeg. Natuurlijk, in verpleeghuizen had nog beter dan ooit hygiëne moeten worden betracht om verdere verspreiding tegen te gaan. Dat weet ik niet zomaar, maar omdat dit al 2 decennia met enige regelmaat in de krant staat, ook voor normale griepen en andere virussen.

Ik heb overigens ook ooit in een hotel gewerkt. Daar kunnen ook de hele tijd zieke mensen binnen komen, uit alle landen. Zonder enige controle, want vrijheid van verkeer in de EU. Is dat raadzaam, nee. Nee, in andere continentale rijken zijn daar waarschijnlijk regels voor. Ik heb niet alleen mijn leven weggegooid met wegwerpbanen, ik heb ook ooit gestudeerd. Degene waarvan ik toen les had, zei het ook nog. En dat dat een leuk scriptieonderwerp was. Er zou eigenlijk een verdrag over pandemiëen moeten zijn, stelde ze. “Zoiets is er helemaal niet, en daardoor zijn we helemaal niet goed voorbereid.” Het zou een leuk onderwerp zijn voor een scriptie. Dat zei ze in 2004, nog ver voor de h1n1 maar in zicht was. Ik haalde mijn schouders toen nog op. Maar eerlijk, zorg is dan ook gewoon echt niet mijn ding. Ik zorg liever helemaal niet, dan heb ik ook weinig zorgen. Andere mensen kunnen dit veel beter. En nu staan ze in de rij, maar wat destijds werd gezegd, was veel interessanter. Hadjememaar….

Raadgeverschap 

Het heeft geen zin om bang te zijn dat je doodgaat als je dat toch wel doet. Het is alleen echt heel rot om onder ogen te zien. Er zijn mensen die er juist mee dwepen. Misschien omdat hun leven niet leuk is. Dat is ook aandacht zoeken en eenzaamheid. Als je al angst hebt, heeft het geen zin om angst te hebben voor iets dat nergens op slaat. Probeer dan maar bang te zijn voor iets dat wel ergens op slaat. Sowieso is angst een ontzettend slechte raadgever. Wanneer angst je overkomt, kun je nog maar weinig opties overzien. Het is heel moeilijk, vooral voor slimme mensen, die nooit in een angst hebben geleefd, om in te zien dat dat ook echt zo is. Dat je ontzettend domme keuzes maakt door angst.

Het is makkelijker gezegd dan gedaan. Ik heb zelf ook allerlei angst. In tegenstelling tot irrationele nog niet geisoleerde relatief onschadelijke virusangst, heb ik hele reële angst. Dat onze bevolking te laf is om voor zijn rechten op te komen bijvoorbeeld, dat is een heel reële angst van mij. Heel het Museumplein vol om 1% CAO… wat een gezeur. En dan vrijwillig een mondmasker dragen. Ik heb ook wel een onrealistische angt. Zo heb ik nu weer angst om de hele tijd naar mensen te kijken die dan een mondmasker dragen. T ziet er idioot uit, je voelt dat je veroordeeld wordt door hun waanbeeld en misschien krijgen ze wel een strepinfectie en een hartaanval terwjil je dr bij staat en dan moet je dat gore mondmasker ding waar iemand de hele tijd in heeft zitten ademen, waar allemaal bacteriëen lekker warm in zijn gaan broeien, dat moet je dan aanraken voor je mond-op-mond beademing kan toepassen. IEUW. Ik kijk dan schichtig weg. Is geen reden voor, maar ik doe t wel. Dit belemmert me, in normaal contact aangaan met mensen met een mondmasker. Natuurlijk, als je werkt met asbest, of je moet de hele dag hout zagen, doe dan maar een mondmasker op. Of als je snottert als chirug. Nu ja, ook dan: zelf maar weten. Ik heb geen idee wat een chirurg het beste doet. Ik weet alleen dat het volslagen belachelijk is je kind zo’n ding op te doen. Dat is kindermishandeling. Dat iedereen het doet, maakt dat echt niet minder erg.

Voor te worden aangesproken door een volslagen idioot, kan ik erg bang zijn. Ik ben niet alleen een betweter maar ik heb de waarheid ook echt meestal in pacht. Maar ik ben nooit ad rem genoeg om iets terug te zeggen dat dan minder lang duurt dan 2 zinnen. Ik heb weinig overtuigingskracht in mijn spraak. Ik moet mensen echt overtuigen door het gelijk hebben en dat wordt nooit gewaardeerd. Als ik zeg dat het zo is en dat mensen daarom iets niet moeten doen, lopen ze daarna allemaal het ravijn in. En dan is het nog mijn schuld, omdat ik het niet overtuigend genoeg gezegd heb? Zo krijg ik nog schadeclaims als ik niet oppas.  Zul je altijd zien … dat iedereen massaal doodgevaccineerd wordt. Dat is gewoon zo, zul je altijd zien, was ook zo’n kinderboek over. Dus dan komt het altijd uit. Zul je altijd zien …. dat ik dan met een handjevol mensen moet overleven en dat een van de mensen waarmee ik het dan uit moet zingen, die vreselijke stomkop is die me ongegrond tegenspreekt, waartegen ik nooit ad rem genoeg ben

Deze angsten zijn fouten van mij. Ik zoek dat niet bij een ander. Dat zouden mensen met virusangst ook eens kunnen doen. Ik parkeer dat gewoon, zoals het hoort, netjes bij mezelf. Ik ben degene met irrationele angsten voor mensen met mondkapjes. Steeds moet ik mezelf zeggen dat het niet zo is dat deze mensen niet in waarheid leven, dat het heus niet allemaal notoire leugenaars en backstabbers zijn, maar dat zij gewoon zonder gezeur bij de Albert Heijn boodschappen willen doen. Maar… zegt mijn irrationele zelf… op deze manier wil toch niemand ooit in zijn hele leven nog naar de Albert Heijn? Ja. Rustig maar. Op een gegeven moment zal de Albert Heijn er ook vanzelf wel achter komen.

Een enkeling waarvan je weet dat die het niet snapt, kan ik nog wel helpen. Aan het begin ben ik nog een oude Marokkaanse mevrouw met overduidelijke mondkapjesademnood gaan helpen, dat ze dat in de buitenlucht niet op hoeft te doen en dat het ongezond is. Maar tegen allemaal ogenschijnlijk gewone, normale mensen met wie verder niet veel aan de hand is, kun je dit niet allemaal uitleggen. Misschien Jensen kan dat nog, die kan gewone mensen goed bereiken. Probeer mensen maar eens wijs te maken, dat ze in een massahypnose zitten van angst, die hun moedwillig wordt aangedaan door een onverschillig bestuur en een gierige massamedia, die de adverteerders zo maar wat graag binnenharkt.  Het is zo, maar ze willen er gewoon niet aan.. Je kan toch ook Feyenoord fans niet uitleggen dat het zonde is van hun geld om daar nog een seizoenskaart voor te kopen. Nou… Misschien lukt dat nog eerder. Burgerlijke ongehoorzaamheid is alleen modieus als het om onverstandige dingen gaat, zoals wiet of kraken.

Belang

Als telefonist was ik direct belanghebbende bij doden. Elke uitvaart is duur. Als er eens een week wat meer mensen doodgaan, is dat dus ook een beetje kassa. Vervelend om te horen natuurlijk. Nu was het voor mij niet zo dat ik daar op werd afgerekend maar hoger in de keten is het natuurlijk wel een commerciëel belang. En je praat daar niet over. Maar het is toch logisch? Er zijn mensen die een direct belang hebben bij het zaaien van paniek. Niet per se een verkeerd belang, soms is dat belang heel bonafide. Maar door het enorme taboe in een tot voor zeer kort zeer hedonistische samenleving op doodgaan, is de controle erop weleens te beperkt. Zo’n belang kan weleens pervers zijn. Dat is een beetje een vervelend woord, maar ik doel vooral  op de “perverse prikkels” van een averechtse beloning.

Die zijn er in elk geval onder nieuwsmakers. Laat ik maar hardop zeggen wat iedereen weet, supermarkten zijn belangrijke adverteerders, supermarkten draaien record-omzetten met lockdowns. Het enige wat een krant moet doen om een lockdown voor elkaar te krijgen is door collectief op de paniek tam tam te slaan en er is niets dat zo goed werkt als een virus, dat zelfs onder een electromicroscoop niet goed zichtbaar is. Zegt het voort 12 doden, gisteren 16 doden vandaag weer 500 opnames. Statistisch onverantwoorde artikelen van journalisten die geen wiskunde A in hun pakket hadden, zijn meer dan genoeg om iedereen in de gordijnen te jagen. Dan zijn er ook nog medisch adviseurs, beleidsadviseurs en allerlei commissieleden, laboranten, mensen met functies, die hier voordeel uit hebben of kunnen halen. Follow the Money heeft een belangenverstrengeling naar boven gekregen van een OMT-lid die tevens werkzaam is in een opdrachtnemend laboratorium. Dan is er nog de totale ontmaskering van Marcel van Ranst, waar onder meer op BlckBx.tv goed verslag van is gedaan. En de markt staat vol met mensen die mondmaskers verkopen. Nog populairder dan hoofddoekjes, in een klap. Aan handelaars moet je niet vragen, hun handel af te schaffen.

Er zijn ook mensen die handelen in lichaamsdelen. Bijvoorbeeld die ter beschikking zijn gesteld aan de wetenschap. Daarvan wil je dat het heel goed gecontroleerd wordt. Dat bleek dus helemaal niet het geval toen er een jaar geleden werd ontdekt dat het AMC nogal lichtvaardig omsprong met ingekochte hoofden. Dit soort problemen kunnen alleen maar aan het licht komen doordat je taboedoorbrekend het hebt over de dood. Een beetje Hollandse nuchterheid bij het omgaan van de dood voorkomt dat er heel onwaardig en inhalig mee wordt omgegaan. We zullen het dus ook toch maar onder ogen moeten zien. Mensen gaan dood.

Preppen

Het is in het belang van velen om u en uw naasten in volslagen paniek door de straten te laten rennen. Zo koopt men mondmaskers, brandblussers, voor 10 jaar pindakaas. De enige manier om daar weerbaar tegen te zijn, is om over je angst heen te stappen. Face it. Kom het onder ogen. Je hebt niet echt heel veel pakken koffie nodig, ook al zijn ze nu in de bonus door de complete uitval van horeca. Je hebt gewoon recht op de rot Albert Heijn binnenlopen dus doe het eens zonder mondmasker. Dit staat bijzonder laag op mijn todolist, overigens. Ik moet dit namelijk ook al met de trein. Iedere keer weer. Ik moet 6x per treinreis mijn medische dossier op tafel gooien. Wat een gekte. Ik weet niet waar ze vandaan komen maar je hebt echt hysterische kenaus, die anders nooit voor zichzelf opkomen, maar juist bij mijn vriendelijke gezicht de kans ineens schoon zien te laten zien dat ook vrouwen onredelijke Fuhrers zouden kunnen zijn. Dat ze het dus maar uitzoeken met hun d66 leugens supermarkt. Als ze net zo veel liegen over hun waren, hoef je het toch niet te hebben? Ik ben er al een jaar niet geweest. Ik ga eens uitzoeken hoeveel ik me daarmee nu bespaard heb.

Face it. Je gaat een keer dood en iedereen waarvan je houdt ook. Dat is niet leuk dat is echt superkut. En dat is zo voor alle andere mensen om je heen. Op elk moment. Die mevrouw die daar de straat oversteekt, die meneer bij het bushokje. Hun beste vrienden, hun ouders hun kinderen. Ze gaan allemaal ooit dood en met honderd jaar is het voor de meesten van ons wel bekeken, misschien die baby daar die het nog redt.

Op de een of andere onbegrijpelijke manier is dat voor inhalige mensen een reden om de zondvloed alvast maar te bestellen. Kap de bossen kaal. Rijd de meest energieverslindende auto. Koop alles op en leeg. En daar komt allerlei ellende van. Laten we er nu dus het beste van maken in plaats van dat we van ons leven een soort beginnende grafkelder maken. Geniet ervan zo lang het nog duurt. Spreek met de mensen waarmee je wil maar niet durft. Ga in de zon zitten, kruip uit de schaduw. Je leeft maar heel kort. Maar een enkele keer. En als je straks anders wil? Dan kun je niet meer. Stel de zondvloed dus nog even uit, deel elkanders lasten en help elkaar een beetje, dat t weer gezellig wordt. In plaats van dat je een ander rondcommandeert aan welke veiligheidsmaatregelen hij nu weer moet voldoen. Haal diep adem! Ja daar moet je toch die masker voor afdoen. Mensch, durf te leven.

 

https://www.blckbx.tv/videos/kabinet-negeert-keihard-bewijs-uit-grootschalig-onderzoek
Interview met immunoloog Dr. Ir. Carla Peeters.
– je kan het als consument niet goed doen
-stoffen maskers hebben geen enkele zin
– in de regen is het zo slecht dat het de kans op infecties verhoogt (strep, staph)
-het kan niet of maximaal 1x worden hergebruikt.