Auteursrecht en tekenende vrouwen

Het is moeilijk met auteursrecht om het weg te geven. Een tekening die wel leuk is, bewaren voor de eeuwigheid is daardoor vreselijk moeilijk. De kans is namelijk altijd dat een ander jouw werk vandoor gaat, wat jij net hebt weg zitten geven. Nu is dat al erg, het wordt nog erger als ze claimen de tekenaar te zijn terwijl je dat zelf bent. Hoe leg je dat vast, als iedereen het weet maar niet iedereen het wil weten?

Ik maak al heel lang digitale tekeningen maar die zijn digitaal gemaakt. Gewoon uit het vuistje. Met een digitale pen op digitaal papier vanaf een wit vlak, zonder kopie. Ik was er zelfs mee begonnen om geen gezeur te hebben met illustraties van een ander te gebruiken en dan daar de rechten over te hebben. Dat gezeur heb je dus juist als het de illustraties van jezelf zijn, want dan zit er een emotionele waarde aan, die je niet voelt bij de tekeningen van een ander, die je rechtenvrij mag gebruiken.

Nu probeer ik mijn tekening te uploaden naar mijn al eeuwenoude accounts, om het op een thermosbeker warmhoudbeker te zetten. Voor eigen gebruik want eerlijk gezegd, zo goed kan ik helemaal niet tekenen. Ledematen vind ik supermoeilijk. Maar omdat t in de flits van het moment is, is het meestal toch wel een aardig resultaat. En ik pakte een oude tekening, wat gebeurt er. Dat Zazzle-systeem geeft aan dat ik mijn eigen tekeningen niet mag gebruiken wegens auteursrecht. Ik snap het niet. Waarschijnlijk van mezelf omdat ik het al eens eerder met een ander account had geupload? Of omdat er haaien voor de kust zwemmen?

Met digitaal tekenen hoef je niet, wat ik heel moeilijk vind, te denken over 3d overlappingen in 2d weer te geven, als je een arm goed wil tekenen, moet je eerst het achterliggende lijfje tekenen, in het lijfje een uitsparing overlaten voor de arm en dan daarin de arm gaan tekenen. Een goede tekenaar heeft dat probleem niet want die kan schetsen met wel honderden lijntjes en dan ziet t er nog mooi uit.

Je kan een arm wel primitief zonder overlappingen door elkaar tekenen, maar dan moet je idealiter gummen en op blad kan dat niet. Als ik dat zou doen, wordt het nooit mooi. Als je elektronisch gumt, kan dat echter wel omdat het met gummen dan ook echt niet zichtbaar is, behalve misschien in de document history.

Dat lijkt alleen maar mooi. Dat maakt dat je als tekenaar behoorlijk in de rats zit over bewijzen. Maar ook over opslag. Het is een ramp om iedere keer dat je een grote verzameling tekeningen hebt, daar maar kopieen van te maken, zodat je het zelf hebt. Want alleen aan de oorspronkelijke zit een originele datumstempel.

Dan rechtenmensen, die beweren dat je er auteursrecht op kan claimen via al hun dure bureautjes. Je kan ze natuurlijk vastleggen als beeldmerk. Ja, dat kan natuurlijk. Maar dat kóst. En ik ben een slechte tekenaar. Waar ga ik dat van betalen? Ga ik dat doorberekenen aan al mijn nul klanten? Moet iedereen die weleens een tekening maakt die beter is gelukt, die dan registreren via het patentbureau. En als je dan gaandeweg beter wordt in tekenen, ga je dan wel ineens beeldmerken neerleggen. Kan een ander dan van je slechte tekeningen altijd zeggen dat die van jou zijn?

En daar komt dan het grote geldgeheim om de hoek kijken. Zo kan een ander dus claimen dat de slechte tekeningen zijn slechte tekeningen zijn. Want hij tekent zelf ook zo en wel precies zo slecht. En dan alleen omdat je van je slechte tekeningen geen beeldrecht hebt aangevraagd omdat je slechte tekeningen slechte tekeningen waren.

Ik ben er zelf al zo in paniek van terwijl ik totaal niet goed kan tekenen. Hoe moet het zijn als je als vrouw wel goed kan tekenen, in een samenleving die niet is gemaakt voor werkende vrouwen?

Zou Rembrandt zo aan zijn kunstwerken gekomen zijn? Soms denk ik dat niet Rembrandt maar een ander de tekenaar was. Toen ik de hele dag bezig was papiertjes te vouwen waar het portret van Rembrandt op stond viel me op hoeveel hij leek op Saskia. Toen dacht ik he, Rembrandt is net Saskia met een snor! Ook van dat rossige haar. En een vrouwelijke kaaklijn.

Iedereen heeft recht op complottheorieën en ik openbaar nu maar wat ik al sinds 2016 denk.  Als slecht tekenende saskia/zazkia hoop en geloof ik natuurlijk toch al dat de tekeningen van Rembrandt stiekem van Saskia van Rijn van Uylenburg waren. Saskia rules! Misschien bestond die hele Rembrandt wel niet en waren al die tekeningen van Saskia. Sterker nog, je kan jezelf trouwen en dan is ook het gezeur van je familie over je uitblijvende echt opgelost.

Het zou me niet verbazen, want succesvol zijn als vrouw is zeker vroeger erg moeilijk, vrouwen waren toen nog niet handelingsbekwaam. Zelf iets kopen mocht al niet. Je kon dus geen huiseigenaar zijn. En dus ook niet eens eigenaar van je eigen tekeningen. Je was altijd iemands eigendom, al was het maar het eigendom van je vader, en Saskia was wees. En wat dan.

Als je goed kan tekenen en je woont in een tijdperk waarin vrouwen nog maar nauwelijks zelfstandig mogen bestaan, wat doe je dan om ervoor te zorgen dat je tekeningen van jou blijven?! Ik zou ook mezelf een snor op plakken en een “man” verzinnen. Dat lijkt een mooie oplossing.

Bovendien, hoe veel mannen gaan er nu de hele tijd naar hun vrouw kijken en dan die vrouw schilderen. Ten eerste, zo’n schilderende man die wil natuurlijk allemaal naaktportretten van jonge mooie meisjes, desnoods maar prostituées en zo. En die willen dat dan wel, maar alleen omdat ze ervoor betaald krijgen. En dan ten Tweede. Dat krijg je dus als echtgenote niet voor elkaar. Ja sorry hoor, maar ik zou als vrouw niet de hele dag willen opzitten terwijl een of andere schilder mij schildert. Voor nop! Das 1 portretje lang leuk, daarna ben je het echt wel zat. De afwas moet ook nog. Dus dacht ik: De enige reden dat Rembrandt zoveel portretten heeft van Saskia is omdat dat zelfportretten zijn.

Maar ja, dat soort toneelspel heeft natuurlijk een grote valkuil. Inhalige geesten die dan beweren dat die kunstwerken nu van hun zijn, omdat “meneer de tekenaar” een of andere ingebeelde rekening niet betaald heeft. En dan? Dan moet je dus bewijzen dat die honderden portretten eigenlijk jouw portretten zijn? Dan blaas je je cover op en zijn jouw portretten van jezelf als niet rechtendragend vrouwpersoon.

En hoe brei je dan een goed eind aan je leugen, waar ga je de niet-bestaande Rembrandt begraven zonder lijk? Nu je al bent getrouwd met jezelf, wat ga je doen als je iemand tegenkomt waar je wel mee wil trouwen? Vinden ze je kunstwerken nog wel goed nu ze weten dat het van een vrouw is?

In tegenstelling tot bij de andere portretschilders spat de emotie van het doek bij de tekeningen van Rembrandt. Het joodse bruidje grijpt me nu helemaal bij de strot. Waarom? Omdat Saskia een vrouw is natuurlijk, die veel beter zulke emoties begrijpt. Misschien beeld ik het me in hoor. Maar zeg nu zelf: Je ziet de bezorgdheid en tegenzin van het gezicht van Rebekkah afdruipen.

Ik vind het er, sinds ik dit bedacht heb, alleen maar mooier op geworden. Het werk van Rembrandt dan. Over

mijn eigen tekeningen ben ik nog steeds erg kritisch. Maar de rest van de wereld moet er wel vanaf blijven. Van MIJ!! Afblijven.

*update

Aan het eind van het liedje bleek dat het bij die beker dus erom ging dat de merkeigenaar Thermos niet wil dat je elke thermosbeker maar thermosbeker noemt. Ok warmhoudbeker dan. Wat zij willen. Warmhoudbeker. Bleek het ook nog dat ik dat niet eens had gedaan maar dat dat tekstje automatisch was gegenereerd door de shop.