Inflatie
De bodem is bereikt. De bodem van mijn pindakaaspot is bereikt. Al twee weken. Er zit al niet veel meer in maar ik kan er nog een boterham uit halen. Naar de supermarkt dan maar. Maar als ik donderdagavond aan kom, kan ik nauwelijks van de schrik bekomen. Een heel leeg schap. Dat meen je niet. Net nu de nood het hoogst is.
Het schap ernaast is wel vol. Met Pindakaas met stukjes. Een welproevend mens als ik, krijgt dat niet naar binnen. Ik moet al zulke concessies doen aan de ranzige olie. Want de pindakaas is het afgelopen half jaar van smaak veranderd, bestaat uit minder pinda’s en meer ranzig vet.
Maar ik móet pindakaas. Mijn oog valt op het prijskaartje en ik val om van verbazing. 2,75 of zoiets. 2,45 misschien. In elk geval 2 zoveel. Terwijl de 600g-verpakking zonder nootjes 1,59 kost. Bijna een euro meer voor precies hetzelfde maar dan met vieze “stukjes”… Laat maar…
Een week later loop ik snakkend naar pindakaas binnen bij een andere super. Ik heb ontdekt dat je beter op vrijdag naar de supermarkt kan; als de vrachtwagen is geweest. Ja hoor. Zelfde verhaal. Met stukjes: even veel en een euro duurder. Dit geldt -bleek achteraf- voor ongeveer elke supermarkt. En weer was het rek is bijna leeg. Hamsteren dan maar. Met drie potten pindakaas loop ik naar de kassa. Al wachtend sla ik aan het denken. Hoe kan dat nou.Geen normale pindakaas!
Ik koop ook een krant. 1,40. Nog minder dan een normale pot pindakaas. De euro is spectaculair gestegen door een geweldige reddingsactie van Trichet. Beleggers scanderen zijn naam bij de entree in Frankfurt. Dat nu ook weer niet maar dat idee schept de krant wel.
Die spectaculaire actie bestaat uit in stilte Spaanse en Portugese staatsobligaties kopen. Daardoor daalt de rente en stijgt de euro weer. Fantasticamento. Hadden we het eerder bedacht, was al dat gezeur niet nodig. “Alleen Duitsland was er niet zo blij mee want die hadden ooit hyperinflatie”. Het stond er tamelijk achteloos.
Waarom is die hyperinflatie dan zo vreselijk? Van een extra nul zou ik op zich nog niet wakker liggen. Het is dan ook vooral de acute prikkel op geld zo snel mogelijk uitgeven. De Run op de Bank, is een zo’n drama. Banken zouden failliet kunnen gaan. Betalingsverkeer komt tot stilstand. En bovendien worden je spaartegoeden niets meer waard.
Zelf zou ik niet wakker liggen van een beetje inflatie. Ik ben heel goed in geld uitgeven, dus kom maar op met al die prikkels. Wegkwijnende Spaartegoeden? Wie spáárt er nog? De rente op een gewone spaarrekening is al minder dan de officiele inflatie. Pensioen verdwijnt? Ik was er al heimelijk vanuit gegaan dat ik tot mijn 80e door moest werken, Dat pensioen vol gaten dat ik heb opgebouwd, daar kan ik rond die tijd een potje pindakaas van kopen, maar niet meer dan dat. Bovendien houdt inflatie mensen aan het werk (zie Phillips-curve) dus wat is het probleem nou helemaal met een beetje inflatie? Als er maar pindakaas in de schappen staat.
Het is de “hyper-“die angst inboezemt bij de Duitse regering. Paniek. Uitval van betaalsysteem. Inefficiënte ruilhandel.
Inflatiecijfers bij een oplopende inflatie gaan daarom, denk ik, met een hoop gesluierdheid gepaard. Indexcijfers. Wisselende mandjes van een onbekende inhoud. Verdwijnende prijsjes. Lege schappen. Gevoelsinflatie. Want je “voelt” het alleen maar. Er is helemaal geen inflatie.
An sich zou ik deze Trichet-actie weten te waarderen. Hoera. Licht oplopende inflatie. Goed nieuws voor de gewone man met een baan. Slecht nieuws voor de mensen met pensioen of een ongekoppelde uitkering. Nog veel slechter nieuws voor miljoenenfraudeurs die van dat geld in 2020 misschien een postzegel kunnen kopen.
Natuurlijk zit er ook een eind aan de Phillips-curve als full employment is bereikt en er een fikse inflatie ontstaat. Alle goederen worden veel duurder dan de innovatie kan “verkopen”.
Geeft helemaal niks. Inflatie is herverdeling van de hebbers naar de schuldhebbers. En dat is in Nederland niets anders dan van oud naar jong. Als de babyboomer niet goedschiks de hypotheekrenteaftrek inlevert, dan komt het kwaadschiks met de inflatie.
Er is eigenlijk maar een vervelende bijkomstigheid van al die inflatie. Er zijn producten die steeds in prijs stijgen en daar een goed excuus voor bedacht hebben. Ik begrijp het wel maar het irriteert me mateloos. Je wordt voor de gek gehouden met een praatje waarvan je weet dat het niet klopt. Er zit een vernieuwd sleufje in. Een revolutionaire absorptietechniek. Een verbeterde smaak. Een drie-in-een. Een power-ingrediënt. Nu nog schoner, smeuiïger, verser, snijdbaarder…etc. Hiep hoi. De verpakking is ietsjes anders en -oh ja- het prijskaartje. Dat is ook anders. Namelijk twee keer zo hoog. Dat hadden ze me mogen besparen, deze geweldige innovatie.
Niet alles innofleert. Lichtend voorbeeld: Calvé-pindakaas. Het product verandert niet: de prijs verandert niet: de inflatie verandert niet. De pindakaas zit in het mandje van het CBS. Geen paniek mensen. De pindakaas is nog op het prijspeil van 1975. Alles om het mandje heen stijgt flink in prijs maar de Calve Pindakaas 600g zonder stukjes niet. Met als gevolg dat die pindakaas is uitverkocht.
Geeft inflatie echt helemaal niks? Nee. Behalve van de pindakaas.