Nee zeggen is een kunst

Nee zeggen moet je leren. Daarom geven ze daar ook cursussen in. Die cursussen zijn dan vooral voor overwerkte vrouwen, al dan niet van een ethnische minderheid, die vaker tegen hun man zouden moeten zeggen, ga jij nou maar eens koffie zetten. Ze doen dat dan vaak niet, omdat ze anders een ernstige hersenschudding oplopen. 

Het grote geheim is echter dat mannen ook geen nee kunnen zeggen. Tegen bier. Tegen geld. Tegen hun vrienden. Zo gauw mannen het idee hebben bij elkaar in een vriendengroep te zitten. Ik heb het dan ook maar niet per se over Feyenoord of de Mafia. Het komt ook voor in talloze rechtspersonen: partijbesturen, stichtingen en werkafdelingen. Il duce beslist, hij laat zijn oren hangen naar de consigliere en als iemand daar lijnrecht tegenin durft te gaan, dan is hij een kopje kleiner. Al was het nog zo terecht. Daarom zitten er ook weinig vrouwen bij de mafia, want zij trekken zich niets van dit vermeende broederschap aan. Die wil je er dus niet bij hebben.

Ja,  mannen hebben ook moeite nee te zeggen tegen sex. Als een blonde schone op je schoot springt, zeg je niet zomaar nee. Eeuwenlang zijn vrouwen daarom weggezet als verleiders, bezeten van de duivel. Alsof het aan vrouwen ligt dat mannen hen zo leuk vinden. Zo kom je er algauw op uit dat vrouwen in een burka moeten rondlopen. Om de man te beschermen tegen verleiding. Je kan ook alle vrouwen uitroeien, dan is dit probleem ook gauw verholpen.

Of toch niet? Mannen kunnen ook niet zomaar nee zeggen tegen sex met mannen. Zeker niet als ze toch al opgewonden zijn. Uiteindelijk is een penis ook maar een spier, waar bovendien nog weinig invloed op uit te oefenen valt.  Gaat ie omhoog in de buurt van een iemand waar je niet opgewonden van zou willen worden dan ja, je bent het toch. En klaarkomen is klaarkomen, dan hangt het maar net van de vermeende sterkte van je wil en van je morele opvattingen af. nee Uiteraard is dit dan ook Satan’s schuld.

Dat maakt die mannen bovendien, enorm kwetsbaar voor chantage, op een nog ergere manier dan als ze ‘gewoon’ een minnares hadden. Dat is ongeacht of ze homo zijn of niet. Ze kunnen zelf verward raken over hun voorkeur en identiteit, hun eigen schaamte en slachofferschap. Maar je hoort mannen er nooit over. Dat is wel iets dat meespeelt met homoangst en waarom het zo ontzettend moeilijk is voor homo’s uit de kast te komen. Mannen zijn bang voor homo’s, en hun eigen gebrek aan vermogen nee te zeggen. Er zouden geruchten kunnen komen en je zou maar es door satan in de verleiding gebracht kunnen worden.

De kwetsbaarheid van mannen in hun vermogen nee kunnen zeggen, of het nu gaat om chantage, om seks op zichzelf of voor elkaars ongelooflijk domme ideeën; wordt nog eens versterkt door broederschappen variërend van de vrijmetselarij tot de zaterdagamateurs van de Graafschap. In broederschappen wordt geen nee gezegd. Als broeder A door broeder B in zijn kont is genomen, dan mag de baas daar absoluut niet van weten, want anders wordt A de voetveeg van de hele club. Of het nu waar was, of alleen maar een roddel. En zo wordt homofobie geboren en verder versterkt.

Op de keper beschouwd is het precies hetzelfde als wat vrouwen gebeurt, als de onderdirecteur tegen hun been aan schurkt en vraagt of ze mee achter in de trein willen zitten en een boek met een sexueel getinte titel nader willen bespreken. Er is niets gebeurd. Jij wilde niets. Maar jij bent chantabel. Jij bent overal de schuld van ook al wilde je niets. Bewijs het maar. Je hebt de broederschap tegen je.

Dan moet je dus nee zeggen. En dat moet je dan maar net kunnen. De enige relevante satan zit in je hoofd, en zorgt ervoor dat je niet doet wat je eigenlijk, op de lange termijn wil. Dat je niet kiest met je hart. Of dat nu is dat je niet weggaat uit een relatie om de sex of dat je relatie aangaat die je niet wil om de sex. Of dat je helemaal niets wilde, maar dat je ergens toevallig in de buurt stond en een kant op keek. Of je nu hetero of homo bent, of dat je man bent, of vrouw.

Op straffe van een hersenschudding is iedereen zijn vermogen om nee te zeggen, maar beperkt. Er is altijd een breekpunt. Daar heb je geen cursus voor nodig. Misschien ligt het probleem dan ook niet bij de”onzekere” huisvrouw maar bij de wederhelft die je op straffe van je nee een hersenschudding slaat. Wat het ook is, de enige oplossing is bij degene die nee moet zeggen: terugvechten of maken dat je weg komt. Fight or flight.

7 september 2015

Translate »
×
%d bloggers liken dit: